zondag, november 06, 2005
Groene Ruit Uden
Het subsidieprogramma Ceres heeft 1,9 miljoen beschikbaar voor de ecologische verbindingszones rond Uden (De Groene Ruit). Daartoe hoort ook het aanpassen van het spoorbaantracé van het Duits Lijntje.
En waarom van verre kennis in huis halen als die dichtbij te krijgen is. De gemeente Uden deed zaken met de IVN/Vogelwacht. Zij schreven een beheer- en inrichtingsplan, gebaseerd op voorbeeldboeken voor ecologische zones zoals de provincie die graag wil zien.
„We werken goed samen met IVN/Vogelwacht. Daar zit de kennis van plaatselijke factoren“, vertelt W. Althuizen van de gemeente Uden.
Behalve het tracé van het Duits Lijntje, dat vijftien meter breed is, heeft Uden samen met Landinrichting De Graspeel nog een paar grote ’stapstenen’ op stapel staan. „Dat zijn rustplekken voor de dieren die op doortrek zijn. Bij de Houtvennen en Trentsedijk komen grote plekken met bos en ’plasdras’ (natte zones). Bovendien leggen we bij de Zeelandsedijk een wildvoorziening aan met een rooster over de weg“, legt Althuizen uit.
Lightrail
N. Ettema en W. Peters van IVN/Vogelwacht Uden hebben zich met hun collega’s gestort op de herinrichting van het Duits Lijntje. Komt er dan geen Lightrail meer, zoals Veghel dat graag wil?
„Nou, begin jaren tachtig zijn hier de spoorstaven al weg gehaald. Ik geloof niet dat zo’n plan voor Uden nog haalbaar is“, zegt Peters.
Ettema en Peters zijn dik tevreden over het feit dat er nu wat gaat gebeuren. „Jarenlang is er geen onderhoud geweest aan de natuur op het talud van het lijntje. Op sommige plekken is het zelfs een openbare stort geworden. Daarom is het goed dat we nu werk maken van een goede herinrichting. We kunnen allerlei dieren zo weer meer kans geven het lijntje als doortrekgebied te gebruiken (ecologische verbindigszone).“
Bij het plan is vooral rekening gehouden met twee soorten dieren: de das en de ’levendbarende’ hagedis. „Die hagedis is een gidssoort. Als dat beestje het beter gaat doen, dan volgen veel andere dieren ook. Dat zie je nu bij de Leijgraaf, waar een natte verbindingszone wordt aangelegd ook. Daar zien we plots de bandheidelibelle weer. Die zag je alleen nog maar rond Valkenswaard.“
Aan de zuidzijde van de spoorbaan worden op allerlei plekken bomen terug gezet of zelfs gekapt. „We zijn al een paar keer op pad geweest om te blessen. Dat is het met verf aanstippen van bomen die kunnen blijven staan of weg moeten.“
Tegelijkertijd wordt de Amerikaanse vogelkers weg gehaald, dat is net als de grote waternavel een echte woekeraar. „We willen brem en braamstruweel terug. Vroeger stonden hier zelfs orchideeën. Door afwisselende lege en begroeide plekken te maken, waar ook wat natte stekken bij zitten, kan de hagedis straks vooruit.“
Een snelfietspad op het tracé ziet IVN niet zitten. „Wel recreatief gebruik. Je moet er kunnen wandelen en mountainbiken. Mits wat gecontroleerd.“ Brabantsdagblas 4 november 2005.
En waarom van verre kennis in huis halen als die dichtbij te krijgen is. De gemeente Uden deed zaken met de IVN/Vogelwacht. Zij schreven een beheer- en inrichtingsplan, gebaseerd op voorbeeldboeken voor ecologische zones zoals de provincie die graag wil zien.
„We werken goed samen met IVN/Vogelwacht. Daar zit de kennis van plaatselijke factoren“, vertelt W. Althuizen van de gemeente Uden.
Behalve het tracé van het Duits Lijntje, dat vijftien meter breed is, heeft Uden samen met Landinrichting De Graspeel nog een paar grote ’stapstenen’ op stapel staan. „Dat zijn rustplekken voor de dieren die op doortrek zijn. Bij de Houtvennen en Trentsedijk komen grote plekken met bos en ’plasdras’ (natte zones). Bovendien leggen we bij de Zeelandsedijk een wildvoorziening aan met een rooster over de weg“, legt Althuizen uit.
Lightrail
N. Ettema en W. Peters van IVN/Vogelwacht Uden hebben zich met hun collega’s gestort op de herinrichting van het Duits Lijntje. Komt er dan geen Lightrail meer, zoals Veghel dat graag wil?
„Nou, begin jaren tachtig zijn hier de spoorstaven al weg gehaald. Ik geloof niet dat zo’n plan voor Uden nog haalbaar is“, zegt Peters.
Ettema en Peters zijn dik tevreden over het feit dat er nu wat gaat gebeuren. „Jarenlang is er geen onderhoud geweest aan de natuur op het talud van het lijntje. Op sommige plekken is het zelfs een openbare stort geworden. Daarom is het goed dat we nu werk maken van een goede herinrichting. We kunnen allerlei dieren zo weer meer kans geven het lijntje als doortrekgebied te gebruiken (ecologische verbindigszone).“
Bij het plan is vooral rekening gehouden met twee soorten dieren: de das en de ’levendbarende’ hagedis. „Die hagedis is een gidssoort. Als dat beestje het beter gaat doen, dan volgen veel andere dieren ook. Dat zie je nu bij de Leijgraaf, waar een natte verbindingszone wordt aangelegd ook. Daar zien we plots de bandheidelibelle weer. Die zag je alleen nog maar rond Valkenswaard.“
Aan de zuidzijde van de spoorbaan worden op allerlei plekken bomen terug gezet of zelfs gekapt. „We zijn al een paar keer op pad geweest om te blessen. Dat is het met verf aanstippen van bomen die kunnen blijven staan of weg moeten.“
Tegelijkertijd wordt de Amerikaanse vogelkers weg gehaald, dat is net als de grote waternavel een echte woekeraar. „We willen brem en braamstruweel terug. Vroeger stonden hier zelfs orchideeën. Door afwisselende lege en begroeide plekken te maken, waar ook wat natte stekken bij zitten, kan de hagedis straks vooruit.“
Een snelfietspad op het tracé ziet IVN niet zitten. „Wel recreatief gebruik. Je moet er kunnen wandelen en mountainbiken. Mits wat gecontroleerd.“ Brabantsdagblas 4 november 2005.
