zondag, mei 25, 2008
Mini-Maascruise vanaf Cuijk
De Drie Provinciën voer ooit als sleepboot over de Duitse wateren. Sinds drie seizoenen pendelt de schuit als fietspendelboot op de grens van Brabant, Limburg en Gelderland. fFietspendelboot De Drie Provinciën breidt het arrangement deze zomer uit met een mini-Maascruise.Het cruiseschip heeft twee dekken, waarvan één binnendek met bar-restaurant en één zonnedek.
Inschepen voor de Maascruise kan van woensdag tot en met zondagop drie tijdstippen aan de Maaskade in Cuijk. Vanaf 10.00 en 15.45 uur vaart de boot tijdens een drie uur durende tocht langs Mook, Overasselt, Grave en terug naar Cuijk. Vanaf 13.15 uur wordt in 2,5 uur de zuidelijke route gevaren langs Oeffelt, Gennep, Boxmeer en terug naar Cuijk. Een kaartje voor de Maascruise kost 10 euro en 5 euro voor kinderen van 4 tot en met 11 jaar. Kinderen tot en met drie jaar kunnen gratis aan boord. De Mini-Maascruises worden gecombineerd met het reguliere vaarschema van de fietspendelboot. Meer informatie: http://www.fietspendelboot.nl/ . Gelderlander 24 mei 2008.
Streekhuis Peel & Maas steunt de fietspendelboot in 2008 met een aantal acties. Een actie met kortingsbonnen met locale supermarkten was de eerste. De mini-maascruise is de volgende.
Drie Provinciën:varen in een schilderij
Varen en fietsen. Wie aanmonstert voor een tochtje met fietspendelboot De Drie Provinciën zou de in het benedendek gestalde tweewieler liefst even willen verbannen. Over varen in een schilderij.
'Wat is Nederland groen. So green, so green. Dit hebben we niet in Melbourne. Ik dacht dat Holland als such a small country helemaal was volgepropt met huizen." Het digitale cameraatje van Helen van Heuzen klikt en klikt op het bovendek van De Drie Provinciën. Zo veel open space, dat had de 52-jarige Australische toch echt niet verwacht toen ze deze ochtend op de Maaskade in Mook aanmonsterde. Voor een tochtje met fietspendelboot De Drie Provinciën naar de Maaskade in Grave. Terwijl op het bovendek bootsman Jeffrey Heere (21) een dienblad met dampende koffie en appelgebak serveert, laat kapitein Ger van Ophuizen (63) de twee MAN-diesels in het vooronder roffelend op toeren komen. De schipper uit Middelaar maakt dagelijks het tochtje van Cuijk naar Grave en de zuidelijke route tussen Cuijk en Boxmeer. Maar het gaat 'm nooit vervelen. "Elke dag is de rivier weer anders. Kijk eens naar die weilanden, de koeien, de schapen, die zwaan, de schepen, het water. Prachtig toch?" Van Ophuizen, inmiddels vutter, zit al 36 jaar beroepshalve op het water. Vroeger als schipper op baggermolens en zandzuigers, nu voor het derde seizoen alweer op De Drie Provinciën.
De in 1914 in Duitsland gebouwde sleepboot voer jaren geleden als passagiersschip op de Limburgse Maas. Voordat rederij Jan van Cuijk de boot kocht, deed De Drie Provinciën vijftien jaar dienst als partyboot op het Grevelingenmeer.Voor de familie Verbeek zit het tochtje er na een kwartier alweer op. Frank en Astrid Verbeek en dochter Britt zijn in Cuijk opgestapt en verlaten de boot even verderop aan de Mookse kade om vervolgens rustig naar huis in Milsbeek te fietsen. Astrid Verbeek: "Met zo'n kleintje is deze boot een ideaal uitje. Je hoeft niet zo ver te fietsen, hè. Vanaf het dek krijg je een heel andere kijk op het water. Die boten zien er ook zo anders uit. "De Molenhoekers Luc Leseman (66) en partner Marianne (60) besluiten deze ochtend om een seizoensabonnement te nemen op de pendelboot. Voor Marianne Leseman is de vaartocht letterlijk een verademing: "Ik heb last van mijn longen en kan niet zo ver fietsen.
En het is zo lekker, die frisse lucht."Henriëtte School pendelt vrijwel dagelijks vanuit haar woonplaats Mook met de pendelboot naar Grave, waar ze met haar man een autobedrijf runt. "Ik fiets graag, maar soms heb ik geen zin om die twintig kilometer naar de zaak te fietsen. Dit is ideaal. Bak koffie, boek erbij en lekker relaxen in het zonnetje."Henriëtte vraagt zich wel af of de pendelboot het in het volgende seizoen gaat redden. " Tsja, als er morgen een bui valt, dan zie je geen mens." Schipper Ger Ophuizen geeft toe dat het krabben en bijten is met de exploitatie van het schip: "Vorig jaar hadden we 9.000 passagiers, dat was te weinig. Maar je kunt er geen peil op trekken. Op een prachtige dag komt er soms niemand aan boord, en als de regen met bakken uit de hemel valt staan ze aan de kade te wachten in het regenpak." Gelderlander 28 mei 2008.
