vrijdag, april 12, 2013

 

Task Team Fosfaat



Sinds de jaren 60 van de vorige eeuw was fosfaat in Nederland vooral bekend als een probleem van te veel, een verontreinigingsprobleem in de vorm van overbemesting van water en bodem. Op afzienbare termijn gaat het om het probleem van te weinig: het op termijn uitgeput raken van de minerale bronnen. Als een dergelijk tekort optreedt, zal dit voor de landbouw - en daarmee voor de wereldvoedselvoorziening - enorme consequenties hebben. Fosfaat is namelijk een essentiële voedingsstof voor planten en dieren; er is geen alternatief. Fosfaat is een eindige grondstof, in die zin dat rijke fosfaatertsen opraken, en de stof na gebruik in de landbouw uiteindelijk niet of nauwelijks meer beschikbaar is. Kort gezegd: op is op, of is althans met de huidige technologie niet meer beschikbaar. Het wordt opgehoopt in landbouwgrond, komt terecht in zuiveringsslib van afvalwaterzuiveringsinstallaties dat grotendeels wordt verbrand en aan de agrarische kringloop wordt onttrokken, en komt voor een groot deel door erosie terecht op de bodem van meren, kustzeeën en de oceaan. Naast een dreigend absoluut tekort aan fosfaat is er ook het probleem dat een groot deel van de voorraden slechts in een paar landen is geconcentreerd. Nog voordat er een fysiek tekort zal zijn ontstaan, zal dit er toe leiden dat fosfaat onderwerp wordt van geopolitiek, met internationale spanningen en ernstige onevenwichtigheden in de beschikbaarheid als gevolg. Voor de gehele notitie Fosfaat van te veel naar te kort klik hier.

Routes voor Fosfaatwinning uit Mest
De Nederlandse landbouw, de industrie, waterschappen, de rijksoverheid en het Wageningens onderzoek slaan de handen ineen om via innovatieve technieken fosfaten uit reststromen terug te winning (voornamelijk uit dierlijke mest afkomstig van de veehouderij en andere organisch afval afkomstig van de voedingsmiddelenindustrie, GFT van huishoudens, zuiveringsslib en riool- en afvalwater van de waterschappen). Een werkelijke win-win situatie. Omdat het mineralenoverschot in de Nederlandse landbouw hierdoor afneemt waardoor de veehouderij kan voldoen aan EU-regelgeving en daardoor kan blijven ondernemen, omdat hiermee de kwaliteit van het oppervlaktewater en drinkwater zal toenemen en omdat gerecycled fosfaat nuttig kan worden toegepast in een wereld waar fosfaat – als cruciaal element voor de voedselproductie – steeds schaarser wordt en onvervangbaar is. Tenslotte krijgt de industrie, die fosfaaterts als grondstof gebruikt voor kunstmest en andere hoogwaardige chemische toepassingen, de beschikking over een alternatieve grondstof waardoor hun afhankelijkheid van de import van primaire fosfaaterts uit een gering aantal (minder politiek stabiele) landen verminderd wordt.

Nationaal bezien is het meeste fosfaat te halen uit de reststroom dierlijk mest. De afgelopen twee jaar is door Wageningen UR in opdracht van het ministerie van EL&I nagegaan via welke innovatieve technieken een bijdrage kan worden geleverd aan het verminderen van het “mestoverschot” dat jaarlijks ontstaat doordat niet al het geproduceerde mest in de landbouw geplaatst kan worden als gevolg van de effecten voor milieu. Een tweede grote stroom voor fosfaat is het rioolafvalwater dat door de waterschappen wordt gezuiverd. Zij gaan onder de vlag van de Green Deal en het Ketenakkoord Fosfaat 3 tot 5 grootschalige terugwinlocaties realiseren. Voor de volledige notitie klik hier.

Task Team Fosfaat
Bedrijven, organisaties of ondernemers die aan de slag gaan met het terugwinnen van fosfaat en tegen hinderende regelgeving aan lopen kunnen een beroep doen op het "Task Team Fosfaat". Dit Task Team is opgericht door ODBN (Omgevings Dienst Brabant Noord) in samenwerking met 5*NOB. Voor informatie kunt u contact opnemen met Joost van Katwijk (ODBN) tel. (0485) 338 300 of Twan Goossens (5*NOB) tel. 06-51631647.





<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?